Στο όρος Γεράνεια ακριβώς πάνω από το Λουτράκι βρίσκεται η μονή του Οσίου Παταπίου, κατασκευασμένη τον 11ο αιώνα. Είναι προσβάσιμη με αυτοκίνητο και προσφέρει εντυπωσιακή θέα προς την Βόρεια Πελοπόννησο, τον ισθμό της Κορίνθου και τον Σαρωνικό. Στην περιοχή των ιαματικών πηγών υπάρχει ο ναός του Αγίου Ανδρέα χτισμένος το 1345 από τον Ιωάννη Κατακουζηνό[1].
Στο Λουτράκι λειτούργησε το πρώτο καζίνο στην Ελλάδα το 1930. Το σημερινό καζίνο λειτουργεί από το 1995[3]. Σε απόσταση 14 χλμ στα Δυτικά βρίσκεται η Λίμνη της Βουλιαγμένης, ένας κλειστός βαθύς θαλάσσιος κόλπος που επικοινωνεί με τον Κορινθιακό με στενό πορθμό πλάτους 6-8 μέτρων όπου παρατηρείται σε μικρή έκταση το φαινόμενο εισροής και εκροής υδάτων λόγω παλίρροιας. Σε απόσταση 4 χλμ προς τα Νότια, στην κατεύθυνση της Κορίνθου βρίσκεται η Διώρυγα της Κορίνθου.
Το Λουτράκι διαθέτει κοσμοπολίτικη παραλία του Λουτρακίου[4]. Πρόκειται για μια παραλία 3,5 χιλιομέτρων που ξεκινά από την διώρυγα της Κορίνθου και τελειώνει στο παραλιακό πάρκο του Λουτρακίου. Αποτελείται από μικρό βότσαλο και βαθαίνει γρήγορα. Πολλές καφετέριες της παραλιακής οδού παρέχουν στους λουόμενους ξαπλώστρες και ομπρέλες, χωρίς επιπλέον χρέωση. Ο δήμος μεριμνά για την ασφαλή κολύμβηση, με την παρουσία ναυαγοσωστών. Σε όλο το μήκος της παραλίας προβλέπονται και ντους για τους λουόμενους, ενώ η παραλία είναι και προσβάσιμη για άτομα με κινητικά προβλήματα. Ο προσανατολισμός της είναι δυτικός, έτσι οι λουόμενοι απολαμβάνουν τα ηλιοβασιλέματα πίσω από την ακτογραμμή της Κορινθίας από την μια μεριά και το ακρωτήριο Ηραίον από την άλλη.
Το Λουτράκι αποτελεί δήμο του Νομού Κορινθίας, μαζί με την Περαχώρα -της οποίας αρχικά απετέλεσε επίνειο- τους Αγίους Θεοδώρους, τα Ίσθμια, την Ποσειδωνία, το Σχίνο, τα Μπίσια και τους παραθεριστικούς οικισμούς γύρω και κοντά στην Λίμνη Βουλιαγμένης.
Το Λουτράκι καταστράφηκε τελείως από τον ισχυρό σεισμό της Κορίνθου του 1928. Διασώθηκαν μόνο μερικά κτήρια στο μικρό βραχώδες ακρωτήριο μεταξύ του πάρκου και των ιαματικών πηγών. Συγκροτήθηκε τότε οργανισμός ανοικοδόμησης που κατασκεύασε πολλά αντισεισμικά κτήρια σύμφωνα με τις αντιλήψεις της τότε τεχνολογίας. Πρόκειται για απλά, αυστηρά διώροφα κτήρια κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από μπετόν. Αρκετά υπάρχουν ακόμα στον κεντρικό δρόμο. Με τα μπάζα των κατεδαφισμένων κτηρίων και με γαίες που υποχώρησαν από το ύψωμα Γκράβα, επιχώθηκε μεγάλο μέρος της βόρειας πλευράς της ακτής και δημιουργήθηκε το πλούσιο μεγάλο δημοτικό πάρκο. Κτίστηκε επίσης η ιαματική πηγή με το χαρακτηριστικό κυκλικό σχήμα, διακοσμημένη εσωτερικά με πλούσια μεγάλα ψηφιδωτά που φιλοτέχνησαν καλλιτέχνες και φοιτητές της σχολής Καλών Τεχνών. Στις 24 Φεβρουαρίου του 1981 το Λουτράκι χτυπήθηκε ξανά από τριπλό σεισμό με αποτέλεσμα μερικές καταρρεύσεις κτηρίων και πολλές ζημιές. Πιο εντυπωσιακή ήταν η κατάρρευση του οκταώροφου ξενοδοχείου που βρισκόταν στον χώρο όπου αργότερα κτίστηκε το καζίνο και ενός ακόμα πολυόροφου ξενοδοχείου στην οδό Κορίνθου. Στον ίδιο σεισμό είχαμε σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της Περαχώρας. Τις ζημιές αυτές ακολούθησαν εκτεταμένες εργασίες ενίσχυσης των φερόντων οργανισμών των περισσοτέρων κτηρίων. Τώρα το Λουτράκι θεωρείται πόλη ιδιαίτερα θωρακισμένη απέναντι στο ενδεχόμενο νέου σεισμού.
Ο επισκέπτης και τουρίστας αξίζει να επισκεφθεί και αξιόλογα κτήρια της λουτρόπολης. Στην οδό Γ. Λέκκα 60 βρίσκεται το διατηρητέο κτήριο- κατοικία που κτίστηκε το έτος 1928. Πρόκειται για διώροφο κτίσμα της δεκαετίας το 1930 και φέρει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εποχής του (απλό όγκο και μορφή, συμπαγές κάγκελο, ενδιαφέρουσα πόρτα εισόδου). Κατέχει θέση στον πολεοδομικό ιστό της περιοχής και αποτελεί ενδιαφέρον σύνολο με άλλα κτίσματα της οδού. Επίσης, στην οδό Γ. Λέκκα 19 βρίσκεται το διατηρητέο κτήριο του ξενοδοχείου «ΠΑΛΛΑΣ» που κτίστηκε το έτος 1923 ιδιοκτησίας Ανωνύμου Ξενοδοχειακής Εταιρείας - Γ.Κ. Αγγελίδη. Πρόκειται για πενταόροφο ξενοδοχείο του 1923. Επισκευάστηκε το 1928 μετά από σεισμό. Κυριαρχεί ο κατακόρυφος άξονας συμμετρίας. Δύο αντικριστές μαρμάρινες σκάλες σε σχήμα οβάλ, περνούν κάτω από αψιδωτά ανοίγματα. Οι δύο τελευταίοι όροφοι είναι ενοποιημένοι μορφολογικά. Το κεντρικό τμήμα τους προεξέχει από οικοδ. γραμμή και καταλήγει σε υπερυψωμένη απόληξη. Οι διακοσμήσεις είναι γραμμικές. Ο φέρων οργανισμός αποτελείται από λιθοδομή, πλάκες, οπλισμένο σκυρόδεμα. Τέλος, στην οδό Σύρου 4, βρίσκεται μια από τις ποιο αξιοσημείωτες αρχοντικές παλιές βίλες της παλαιάς λουτρόπολης του Λουτρακίου, 135 τ.μ. κτισμένη το 1956 με αρ. αδείας 217/1956. Κτίστηκε το 1956 επάνω σε προϋπάρχουσα του 1950, παλαιά κατοικία. Ο φέρων οργανισμός αποτελείται από οπλισμένο σκυρόδεμα. Την αγόρασε και την ανακαίνισε ο γνωστός κύπριος μεγαλοβιομήχανος ποτοποιός Κέκκος Ιωαννίδης, όταν ήρθε στην Ελλάδα από το Κονγκό.
Φέρει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εποχής του (απλό όγκο και μορφή, υψηλό ύψος ταβανιού, πανέμορφα μωσαϊκά, συμπαγές κάγκελο, ενδιαφέρουσα πόρτα εισόδου), έχει ολόγυρα πρωτοποριακές για την εποχή του μεγάλες βεράντες, και περιστοιχίζεται από πανέμορφο κήπο με οπωροφόρα δένδρα και τριανταφυλλιές, στον οποίο δεσπόζει ένα τεράστιο σιντριβάνι κήπου. Στην οικία αυτή έχουν φιλοξενηθεί πολλές σημαντικές προσωπικότητες του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου και επί ιδιοκτησίας Κέκκου Ιωαννίδη συχνά διοργανώνονταν δεξιώσεις και χαρτοπαίγνια μεταξύ βιομηχάνων και εφοπλιστών, που μεσουρανούσαν τις δεκαετίες του 50, 60, 70 και 80, και οι οποίοι χαλάρωναν και διασκέδαζαν μακριά από τα μάτια του κόσμου και τους παπαράτσι. Σήμερα βρίσκεται στα χέρια άλλου ιδιοκτήτη, ο οποίος έστησε στον κήπο αξιοσημείωτο μπρούντζινο ανδριάντα του υποστρατήγου πεζικού Γεωργίου Β. Παπαγιαννόπουλου, ο οποίος υπήρξε τραυματίας πολέμου.
Το Λουτράκι είναι από τις λίγες πόλεις που ακόμα διαθέτουν θερινό κινηματογράφο, έναν από τους ωραιότερα τοποθετημένους αφού βρίσκεται δίπλα στην θάλασσα και χωρίζει από αυτήν με μερικές συστάδες από πικροδάφνες και υψηλούς ευκαλύπτους. Πρόκειται για τον κινηματογράφο "Ηλέκτρα" που λειτουργεί για πάνω από 60 χρόνια.
Τα τελευταία χρόνια κατασκευάσθηκε εντυπωσιακή λεωφόρος-είσοδος στην πόλη και περιφερειακός δρόμος που επιτρέπει στους αυτοκινητιστές να αποφεύγουν το κέντρο της πόλης. Από το 2008 λειτουργεί μεγάλο σύγχρονο δημοτικό υδροθεραπευτήριο στο κέντρο της πόλης.
Τζοάννα Μπερντούφι
Στο Λουτράκι λειτούργησε το πρώτο καζίνο στην Ελλάδα το 1930. Το σημερινό καζίνο λειτουργεί από το 1995[3]. Σε απόσταση 14 χλμ στα Δυτικά βρίσκεται η Λίμνη της Βουλιαγμένης, ένας κλειστός βαθύς θαλάσσιος κόλπος που επικοινωνεί με τον Κορινθιακό με στενό πορθμό πλάτους 6-8 μέτρων όπου παρατηρείται σε μικρή έκταση το φαινόμενο εισροής και εκροής υδάτων λόγω παλίρροιας. Σε απόσταση 4 χλμ προς τα Νότια, στην κατεύθυνση της Κορίνθου βρίσκεται η Διώρυγα της Κορίνθου.
Το Λουτράκι διαθέτει κοσμοπολίτικη παραλία του Λουτρακίου[4]. Πρόκειται για μια παραλία 3,5 χιλιομέτρων που ξεκινά από την διώρυγα της Κορίνθου και τελειώνει στο παραλιακό πάρκο του Λουτρακίου. Αποτελείται από μικρό βότσαλο και βαθαίνει γρήγορα. Πολλές καφετέριες της παραλιακής οδού παρέχουν στους λουόμενους ξαπλώστρες και ομπρέλες, χωρίς επιπλέον χρέωση. Ο δήμος μεριμνά για την ασφαλή κολύμβηση, με την παρουσία ναυαγοσωστών. Σε όλο το μήκος της παραλίας προβλέπονται και ντους για τους λουόμενους, ενώ η παραλία είναι και προσβάσιμη για άτομα με κινητικά προβλήματα. Ο προσανατολισμός της είναι δυτικός, έτσι οι λουόμενοι απολαμβάνουν τα ηλιοβασιλέματα πίσω από την ακτογραμμή της Κορινθίας από την μια μεριά και το ακρωτήριο Ηραίον από την άλλη.
Το Λουτράκι αποτελεί δήμο του Νομού Κορινθίας, μαζί με την Περαχώρα -της οποίας αρχικά απετέλεσε επίνειο- τους Αγίους Θεοδώρους, τα Ίσθμια, την Ποσειδωνία, το Σχίνο, τα Μπίσια και τους παραθεριστικούς οικισμούς γύρω και κοντά στην Λίμνη Βουλιαγμένης.
Το Λουτράκι καταστράφηκε τελείως από τον ισχυρό σεισμό της Κορίνθου του 1928. Διασώθηκαν μόνο μερικά κτήρια στο μικρό βραχώδες ακρωτήριο μεταξύ του πάρκου και των ιαματικών πηγών. Συγκροτήθηκε τότε οργανισμός ανοικοδόμησης που κατασκεύασε πολλά αντισεισμικά κτήρια σύμφωνα με τις αντιλήψεις της τότε τεχνολογίας. Πρόκειται για απλά, αυστηρά διώροφα κτήρια κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από μπετόν. Αρκετά υπάρχουν ακόμα στον κεντρικό δρόμο. Με τα μπάζα των κατεδαφισμένων κτηρίων και με γαίες που υποχώρησαν από το ύψωμα Γκράβα, επιχώθηκε μεγάλο μέρος της βόρειας πλευράς της ακτής και δημιουργήθηκε το πλούσιο μεγάλο δημοτικό πάρκο. Κτίστηκε επίσης η ιαματική πηγή με το χαρακτηριστικό κυκλικό σχήμα, διακοσμημένη εσωτερικά με πλούσια μεγάλα ψηφιδωτά που φιλοτέχνησαν καλλιτέχνες και φοιτητές της σχολής Καλών Τεχνών. Στις 24 Φεβρουαρίου του 1981 το Λουτράκι χτυπήθηκε ξανά από τριπλό σεισμό με αποτέλεσμα μερικές καταρρεύσεις κτηρίων και πολλές ζημιές. Πιο εντυπωσιακή ήταν η κατάρρευση του οκταώροφου ξενοδοχείου που βρισκόταν στον χώρο όπου αργότερα κτίστηκε το καζίνο και ενός ακόμα πολυόροφου ξενοδοχείου στην οδό Κορίνθου. Στον ίδιο σεισμό είχαμε σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της Περαχώρας. Τις ζημιές αυτές ακολούθησαν εκτεταμένες εργασίες ενίσχυσης των φερόντων οργανισμών των περισσοτέρων κτηρίων. Τώρα το Λουτράκι θεωρείται πόλη ιδιαίτερα θωρακισμένη απέναντι στο ενδεχόμενο νέου σεισμού.
Ο επισκέπτης και τουρίστας αξίζει να επισκεφθεί και αξιόλογα κτήρια της λουτρόπολης. Στην οδό Γ. Λέκκα 60 βρίσκεται το διατηρητέο κτήριο- κατοικία που κτίστηκε το έτος 1928. Πρόκειται για διώροφο κτίσμα της δεκαετίας το 1930 και φέρει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εποχής του (απλό όγκο και μορφή, συμπαγές κάγκελο, ενδιαφέρουσα πόρτα εισόδου). Κατέχει θέση στον πολεοδομικό ιστό της περιοχής και αποτελεί ενδιαφέρον σύνολο με άλλα κτίσματα της οδού. Επίσης, στην οδό Γ. Λέκκα 19 βρίσκεται το διατηρητέο κτήριο του ξενοδοχείου «ΠΑΛΛΑΣ» που κτίστηκε το έτος 1923 ιδιοκτησίας Ανωνύμου Ξενοδοχειακής Εταιρείας - Γ.Κ. Αγγελίδη. Πρόκειται για πενταόροφο ξενοδοχείο του 1923. Επισκευάστηκε το 1928 μετά από σεισμό. Κυριαρχεί ο κατακόρυφος άξονας συμμετρίας. Δύο αντικριστές μαρμάρινες σκάλες σε σχήμα οβάλ, περνούν κάτω από αψιδωτά ανοίγματα. Οι δύο τελευταίοι όροφοι είναι ενοποιημένοι μορφολογικά. Το κεντρικό τμήμα τους προεξέχει από οικοδ. γραμμή και καταλήγει σε υπερυψωμένη απόληξη. Οι διακοσμήσεις είναι γραμμικές. Ο φέρων οργανισμός αποτελείται από λιθοδομή, πλάκες, οπλισμένο σκυρόδεμα. Τέλος, στην οδό Σύρου 4, βρίσκεται μια από τις ποιο αξιοσημείωτες αρχοντικές παλιές βίλες της παλαιάς λουτρόπολης του Λουτρακίου, 135 τ.μ. κτισμένη το 1956 με αρ. αδείας 217/1956. Κτίστηκε το 1956 επάνω σε προϋπάρχουσα του 1950, παλαιά κατοικία. Ο φέρων οργανισμός αποτελείται από οπλισμένο σκυρόδεμα. Την αγόρασε και την ανακαίνισε ο γνωστός κύπριος μεγαλοβιομήχανος ποτοποιός Κέκκος Ιωαννίδης, όταν ήρθε στην Ελλάδα από το Κονγκό.
Φέρει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εποχής του (απλό όγκο και μορφή, υψηλό ύψος ταβανιού, πανέμορφα μωσαϊκά, συμπαγές κάγκελο, ενδιαφέρουσα πόρτα εισόδου), έχει ολόγυρα πρωτοποριακές για την εποχή του μεγάλες βεράντες, και περιστοιχίζεται από πανέμορφο κήπο με οπωροφόρα δένδρα και τριανταφυλλιές, στον οποίο δεσπόζει ένα τεράστιο σιντριβάνι κήπου. Στην οικία αυτή έχουν φιλοξενηθεί πολλές σημαντικές προσωπικότητες του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου και επί ιδιοκτησίας Κέκκου Ιωαννίδη συχνά διοργανώνονταν δεξιώσεις και χαρτοπαίγνια μεταξύ βιομηχάνων και εφοπλιστών, που μεσουρανούσαν τις δεκαετίες του 50, 60, 70 και 80, και οι οποίοι χαλάρωναν και διασκέδαζαν μακριά από τα μάτια του κόσμου και τους παπαράτσι. Σήμερα βρίσκεται στα χέρια άλλου ιδιοκτήτη, ο οποίος έστησε στον κήπο αξιοσημείωτο μπρούντζινο ανδριάντα του υποστρατήγου πεζικού Γεωργίου Β. Παπαγιαννόπουλου, ο οποίος υπήρξε τραυματίας πολέμου.
Το Λουτράκι είναι από τις λίγες πόλεις που ακόμα διαθέτουν θερινό κινηματογράφο, έναν από τους ωραιότερα τοποθετημένους αφού βρίσκεται δίπλα στην θάλασσα και χωρίζει από αυτήν με μερικές συστάδες από πικροδάφνες και υψηλούς ευκαλύπτους. Πρόκειται για τον κινηματογράφο "Ηλέκτρα" που λειτουργεί για πάνω από 60 χρόνια.
Τα τελευταία χρόνια κατασκευάσθηκε εντυπωσιακή λεωφόρος-είσοδος στην πόλη και περιφερειακός δρόμος που επιτρέπει στους αυτοκινητιστές να αποφεύγουν το κέντρο της πόλης. Από το 2008 λειτουργεί μεγάλο σύγχρονο δημοτικό υδροθεραπευτήριο στο κέντρο της πόλης.
Τζοάννα Μπερντούφι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου